தேடல் – 7
வீட்டிற்கு வந்ததும் கவிழையாவிற்கு ஹோட்டலில் நடந்த எதுவும் கண்ணைவிட்டு அகலாமல் அவளைப் பாடாய்படுத்தியது. மஹிந்தனின் நடவடிக்கை தன்னை விபரீதமான நிலைக்குத் தள்ளுவதைப் புரிந்துகொண்டாள்.

‘ஏதாவது செய்து அவனிடம் இருந்து தப்பித்துவிட வேண்டுமே.... ஆனால் என்ன செய்ய...?’ என்று ஒன்றும் புரியாமல் மறுநாள் தனது தோழி வனித்தாவை சந்தித்துப் பேசி தெளிவாக ஏதாவது செய்யத் திட்டமிட நினைத்தாள்

மறுநாள் பூங்காவில் வனித்தாவுடன் அமர்ந்திருந்தாள் கவிழையா. “என்னடி கவி பக்கத்துத் தெருவில் இருக்கிற என்னைய கூப்பிட காரில் வந்திருக்கிற...?! சரி காரில் எங்கோயோ என்னைய கூப்பிட்டுப்போகப் போறேன்னு பார்த்தா... என்வீட்டுப்பக்கதில் இருக்கிற பூங்காவுக்குக் கூட்டிட்டு வந்துருக்க...!?.

காரில வச்சு டிரைவர் இருக்காரு எதுவும் பேசவேண்டாம் போனதும் பேசலாம் சொல்லி ரகசியமா பேசுன...., இப்போ இங்கு வந்தாலும் கவலையோடு உக்கார்ந்திருக்க, என்னடீ விஷயம்...?”, என்றாள் வனித்தா.

வனித்தா கேட்டதும் தன்னை அடக்க முடியாமம்ல் விம்மி அழுத கவி தான் வேலையில் சேர்ந்தது முதல் நேற்று ஹோட்டலில் நடந்ததுவரை அனைத்தையும் அவளிடம் கூறினாள்

அவள் கூறியதைக் கேட்ட வனித்தா, “அந்த வில்லன் மஹிந்தன், உன்ன வச்சுக்கவும் அந்த ஐஸ்வர்யாவை கட்டிக்கவும் நினைக்கிறான் போல..., நீ சொல்றதப்பார்த்தா அவன் பணபலமும் ஆள்பலமும் இருக்குறவனா தெரியுறான் எப்படி அவன்கிட்ட இருந்து தப்பிக்கப் போற கவி...?”.

“அதுதான் வனி இப்போ எனக்குப் பெரிய யோசனையா இருக்குது!. அவன் கொடுத்த ஒரு மாசத்துக்குள்ள இதிலயிருந்து எப்படியாவது தப்பிச்சிடணும்னு நினைக்கிறேன். ஆனா எப்படித் தப்பிக்க வனித்தா....? இன்னைக்கு ஞாயித்துக் கிழமை ஆபீஸ் இல்லை.... அதனால என்மனதில உள்ள பாரத்தை உன்கிட்ட இறக்கிவச்சுட்டு ஏதாவது யோசனை உன்கிட்ட கேட்கலாம்னு நினைத்தேன்ப்பா...

அதுக்காக நான் என் ஸ்கூட்டியை ஸ்டார்ட் பண்ணி உன் வீட்டுக்கு வரணும்னு கிளம்போனேனா.... அப்போ எங்கிருந்துதான் அந்த மஹிந்தனின் ஆட்கள் வந்தார்களோ தெரியலை, என் ஸ்கூட்டிக்கு வழிவிடாமல் மறைச்சு நின்னுட்டாங்கடீ....

நான் அவங்ககிட்ட எதற்கு வழிய மறைக்கறீங்கனு கேட்டால், மேடம், நீங்கள் எங்கே போகணும் என்றாலும் காரில்தான் கூட்டிகிட்டுப் போகணும்னு பாஸ் சொல்லியிருக்காங்க” அப்படின்னு அவிங்க சொல்லி முடிக்கறதுக்குள்ள கார் என் வீட்டு வாசலுக்கு வந்துருச்சு...

என் ஸ்கூட்டியை வழிமறிச்சதும் அவிங்க பேசுவதைப் பார்த்ததுமே என் குடும்பமே வெளியே வந்துருச்சு.... எங்கப்பா எனக்கு முன்ன வந்து நின்னு ”யாரு நீங்க...? என் மகள் கூட எதுக்குத் தகராறு செய்றீங்க...?” அப்படின்னு கேட்டாரா...

அதுக்கு அந்த மஹிந்தனோட ஆட்களில் ஒருத்தன் எங்க அப்பாக்கிட்ட ‘மஹிந்தன் சாப்ட்வேரின் செக்ரட்டரி போஸ்டில் உள்ள உங்கமகள் கவழையா மேடத்திற்குப் பாதுகாப்பு கொடுக்கறதுக்குப் பாஸ் எங்கள அனுப்பியிருக்காங்க.... அவங்க ஸ்கூட்டியில் போறது சேப் கிடையாது.... அதனால எங்க மேடம் எங்க போகறதா இருந்தாலும் காரில் கூட்டிட்டுப் போகச் சொல்லியிருக்காங்க எம்.டீ அப்படின்னு சொல்லிட்டான் டீ....

அப்பவே அம்மா அப்பாவிடம் எல்லாத்தையும் சொல்லணும்னு நினைச்சேன். அவன் என்னைய அப்படிக் கூப்பிடுறான்னு தெரிஞ்சா ரொம்பப் பயந்துடுவாங்க வனி.....

அதனாத்தான் உன்கிட்ட பேசிட்டு எப்படியாவது பணம் குடுக்காம அவன்கிட்ட இருந்து மீளமுடியுமானு யோசனை கேக்கலாம். அப்படி யோசனை எதுவும் வராட்டாலும் அம்மா அப்பாவிடம் கொஞ்சம் பதட்டம் இல்லாமல் என் நிலையைச் சொல்ல கொஞ்சம் என்னை ரிலாக்ஸ் செஞ்சுகிட்டு போகலாம்னு நினைத்தேன் வனி....

வீட்டில உள்ளவங்ககிட்ட நான் வனித்தாவை பார்த்துட்டு வந்த பிறகு உங்களிடம் பேசுறேன்னு சொல்லிட்டுக் காரில் ஏறி உன்னைய பார்க்க கிளம்பி வந்துவிட்டேன்” என்றாள் கவிழையா.

மூணு வருஷ காண்ட்ராக்டில நான் வேலைக்குச் சேர்ந்திருக்கிறேனு சொன்னதையே அம்மா அப்பாவால ஜீரணிக்க முடியல, அதில் நானாகவே வேலையைவிட்டா ஐம்பதுலட்சம் கொடுப்பதற்கு ஒத்துக்கிட்டு கையெழுத்திட்டு போட்டுட்டேன்னு சொன்னதைக் கேட்டே ஏற்கனவே பயந்து போயிருக்காங்க.

இதில் மஹிந்தன் என்னைய அடைய நினைக்கிறான்னு தெரிஞ்சா உயிரையே விட்டுடுவாங்க.... எனக்கு என்ன செய்யன்னு ஒண்ணுமே புரியலையே!” என்று கண்ணீருடன் கூறினாள்.

அவர்கள் அவ்வாறு பேசிக்கொண்டு இருக்கும் போது அவர்களைத்தேடி அங்கேயே ஈஸ்வரன் வந்துவிட்டார்.

“கவி…” என்று அழைப்பதை பார்த்து திரும்பிய கவிழையா “அப்பா உங்களுக்கு எப்படி நாங்கள் இங்கு இருகோம்னு தெரிந்தது...?” என்று கேட்டாள்.

அதற்கு ஈஸ்வரன் “உன்னைய தேடிவருற வழியில் பூங்கா வாசலில நீ வந்தகாரை பார்த்து உள்ளே வந்தேன்...”, என்றவர் “என்ன பிரச்சனை...?” என்று நேராக விசயத்துக்கே வந்துட்டார்..

தன் தந்தையிடம் தான் மஹிந்தனை சந்தித்தது முதல் நேற்று நடந்ததுவரை அனைத்தையும் கூறினாள் கவி. மகள் கூறியதைக் கேட்ட ஈஸ்வரன் இடிந்துபோய் அமர்ந்துவிட்டார். பின் தன்னைச் சிறிது திடப்படுத்திக்கொண்டு நம்மால அவன்கிட்ட மோதி தப்பிக்குற அளவு ஆள் பலமும், பணப் பலமும் இல்லை. ஆனா இது என்னோட மகள் பத்திய விபரம் இதை நான் வெளியில் சொன்னால் உனக்கு நல்ல வாழ்க்கை அமையறதிலும் பிரச்சனை வரும்.... அதனால் நம்மால் இதை வெளியில் சொல்லவும் முடியாது....

அவன் சொல்லி இருக்கிறதுபோல இந்த ஒரு மாதத்தில் எப்படியாவது இதில் இருந்து தப்பிக்க வழி கண்டு பிடிக்கிறேன். உனக்கு எதுவென்றாலும் இந்த அப்பா துணைக்கு இருக்கிறேன் கவி...” என்றார்.

“ஆனா இப்பவே உன் அம்மாவிடம் இதை நீ சொல்ல வேண்டாம் கவி. நான் நேரம் பார்த்து உன் அம்மாக்கிட்ட சொல்லிக் கொள்கிறேன். இது தெரிஞ்சா அவள் ரொம்பப் பயந்துடுவா...” என்றார்

“இனி ஒரு தடவை உன்கிட்ட மிஸ் பிஹேவ் பண்ண டிரை பண்ணினா உடனே நீ வேலையை விட்டு வந்துடு கவி.... நான் ஒரு மாதத்திற்குள்ள என் தலையை அடமானம் வைத்தாவது ஐம்பது இலட்சம் ரூபாய்க்கு ஏற்பாடு செய்துடுவேன்...” என்றார்.

அவர் சோர்வுடன் எழுந்து, “நீங்கள் இருவரும் பத்திரமாக வாங்க நான் முன்னாடிப் போறேன்...” என்றார். சோர்வுடன் நடந்து போகும் தன அப்பாவை பார்த்த போது கவிழையாவின் துக்கம் அதிகரித்தது.

*******

கதிர் மஹிந்தனுடன் அவனுடைய ரிசார்டில் உள்ள கடல் பார்த்து அமைந்திருந்த மேற்கூரை மட்டும் உள்ள டீ டேபிளில் எதிர் எதிரில் உள்ள இருக்கைகளில் உட்கார்ந்திருந்தனர். கதிர் குழப்பத்தில் இருந்தான் ஆனால் மஹிந்தன் கனவுகள் சுமந்த மலர்ந்த முகத்துடன் இருந்தான்.

மஹிந்தன் கதிரிடம் “இப்ப என்ன ஆச்சுன்னு இப்படி உட்கார்ந்துட்டு இருக்கிற?” என்று கேட்டான் .

அதற்குக் கதிர் “இங்க பாரு மஹிந்தன், நான் உனக்காகவும் உன் பிசினஸ்காகவும் எதுனாலும் செய்றேன். ஆனால் இனி உன் மேரேஜ் விசயத்தில் குறிப்பா கவிழையா விசயத்தில் என்ன எதுவும் செய்யச் சொல்லாத...” என்றான்.

அதற்கு மஹிந்தன் “ஐஸ்வர்யா என்னுடைய தவறுதலாகச் செலக்சன்... ஆனால் என் ழையா குட் செலைக்ஷன்.. எனக்கு அவளை அடையாளம் காட்டியவன் நீ தானே கதிர்...” என்றான்.

“நீ சொன்னது போல் ஐஸ்வர்யா உன்னுடைய தவறான முடிவுன்னு தெரிஞ்சும் நீ ஏன் ஐஸ்வர்யாகூட உன்னுடைய கல்யாணத்தை நிறுத்த முயற்சி செய்யலை மஹிந்தன்...?”, எனக் கேட்டான் .

அதற்கு மஹிந்தன் சொன்னான் “நான் ஐஸ்வர்யாவுக்கும் எனக்கும் நடக்க இருக்கிற கல்யாணத்தை நிறுத்தினால் என் குடும்பத்தின் முதல் அடையாளமான எஸ்.வி.என் மோட்டார் கம்பெனி என் குடுப்பத்தைவிட்டு வேறு ஒரு குடும்பத்திற்குப் போயிடும்....

உனக்கே தெரியும் கதிர், இப்போது எனக்குப் பல தொழில்கள் இருந்தாலும் என்னைய அடையாளம் சொல்றவங்க எஸ்.வி.என் மோட்டார் கம்பெனியின் வாரிசு அப்படித்தான் சொல்லுவாங்க...” என்றான்.

அதற்குக் கதிர் “நீ சொல்றது சரிதான், உன் குடும்பத்தின் அடையாளம் அது. ஆனால் அன்னைக்கு ஐஸ்வர்யா அந்த அஜய் கூட என்று ‘முதல் நான் ஹோட்டல் சோழாவில் நடந்த அத்தனையும் கூறினான்’ .என்னால் ஐஸ்வர்யாவை தடுத்து அவங்களோட வீட்டிற்கு அனுப்ப முடியலை...” என்றான்.

அந்த அஜய் உன் பியான்சியை அவன் வீட்டுக்கு கூட்டிட்டுப் போனது நல்லதில்ல. இதுபோலக் கல்யாணத்திற்குப் பிறகும் தொடர்ந்து செய்தால் உன் குடும்பக் கௌரவம் தான் பாதிக்கும்” என்றான்.

அவன் சொன்னதைக் கேட்ட மஹிந்தன் “என்னால் ஐஸ்வர்யாவை எப்பொழுதுமே மனைவியாக ஏத்துக்க முடியாது கதிர்.

அவளுக்குத் தேவை ஒரு மல்டி மில்லினியரின் மனைவி என்ற அந்தஸ்து. எனக்குத்தேவை என் குடும்ப அடையாளமான எஸ்.வி.எம் தட்ஸ் ஆல்...” என்றான்.

“எனக்கு ஊர் அறிய கல்யாணம் முடியிரது ஐஸ்வர்யா கூடத்தான். ஆனால் அதுக்கு முன்னாடியே ஊருக்குத் தெரியாமல் எனக்கு அடுத்தமாதம் கவிழையாகூடக் கல்யாணம் முடியப்போகுது... அதனால் எனக்கு முதல் வொய்ஃப் கவிழையா தான்” என்றான்.

அவன் கூறியதை கேட்ட கதிர் “இதுக்குக் கவிழையா ஒத்துக்கொள்ளணுமே...! எனக்கு என்னவோ கவி கல்யாணத்துக்குச் சம்மதிப்பாள்ன்ற நம்பிக்கையில்ல...” என்றான்,

நேத்து நான் கவிழையா வீட்டுக்கு அருகில் உள்ள பூங்கா என்றன்சில் உன் கார் நிக்கிற இன்பர்மேஷன் நம்ம ஆட்களிடம் இருந்து கிடைச்சதும் என்ன இங்கு நடக்கிறதுன்னு டீடைல் கேட்டேன்.

நம் ஆட்கள் கவிழையாவை பூங்காவிற்கு உன் காரில் கூட்டிவந்த விபரத்தை என்ட்ட சொன்னாங்க. நானும் கிளம்பி உடனே பூனகாவுக்கு வந்துட்டேன். கவிழையாவின் அப்பா பூங்கா வந்தார்.

அவர் வருவதைப்பார்த்து நான், எதற்கு இங்க வந்துருக்கார்னு தெருஞ்சுக்க உள்ளே போனப்போ அவங்க ஒரு மரத்தின் அடியில் உட்கார்ந்து இருந்தாங்க..... நான் சட்டுன்னு அந்த மரத்தின் பின்னாடி போய் மறைந்து நின்று அவர்கள் பேசியதைக் கேட்டேன்....” என்று அவர்கள் பேசியதை கூறினான்.

“உன்கிட்ட ஐம்பதுலட்சம் பணத்தை ஒரு மாதத்தில் புரட்டி கொடுத்து கவிழையாவை வேலையில் இருந்து நிறுத்தப் போவதாக அவளின் அப்பா கூறினார்” என்றான்.

அவன் கூறியதை கேட்ட மஹிந்தன் சத்தமாகச் சிரித்து “என் பேபியை என்கிட்ட இருந்து பிரிக்க வெறும் ஐம்பது லட்சம் கொடுக்கப் பார்க்கிறார் என் மாமனார்.

ழையா இஸ் மை லைப், அவள் என்னுடைய புதையல்... யாருக்காகவும் எதற்காகவும் அவளை மிஸ் பண்ண மாட்டேன்”. என்று ஆழ்ந்த குரலில் கூறினான் மஹிந்தன்.

கடந்த ஒரு வாரமாகக் கவிழையாவிற்கு ஆபிசில் புது ப்ராஜெக்ட் காரணமாக வேலை தொடர்ந்து இருந்தது மஹிந்தன் வேறு ஒரு அலுவலில் பிசியாக இருந்ததால், புது ப்ராஜெக்ட்டின் முழுப் பொறுப்பும் கவிழையாவின் பொறுப்பில் விடப்பட்டிருந்தது.

அவன் மதியம் முக்கால் மணி நேரம் மட்டும் அங்குவந்து அன்றைய வேலைகளை மேற்பார்வை செய்துவிட்டு செல்வான்.

அவ்வாறு அவன் வரும் நேரத்தில் கவிழையாவிற்கு முள்ளின் மேல் இருப்பது போல் இருக்கும்.

அவன் வரும் போது உமாவின் வணக்கத்திற்குப் பதிலாகத் தலையை அசைப்பவனின் வாய் “ழையா வா...“ என்று கூறிக்கொண்டு நேராக அவனின் ரூமிற்குள் செல்வான் .

முதல் நாள் அவன் அவ்வாறு கூப்பிட்டுச் செல்லும் போது அங்குப் போகத் தயங்கி நின்றவளை திரும்பிப்பார்த்து “ஏன் வராம அங்கேயே நிக்கிற...?” என்று கேட்டான்.

அதற்குக் கவி கூறினாள் “பாஸ் உங்க பெர்சனல் ரூமிற்குள் வர எனக்கு இஷ்டம் இல்லை.. என்னுடைய ஆபீஸ் வேலையை இங்கயே செய்து கொடுக்க முடியும்...” என்றாள்.

அதற்கு மஹிந்தன் “நீ இப்படிச் சொல்பேச்சு கேட்காம என்னைய கோபப்படுத்தினால் நான் உனக்குக் கொடுத்திருக்குற ஒரு மாத நேரத்தை வாபஸ் வாங்கவேண்டியது வரும்னு நினைக்கிறேன்....”. என்றவன்

சிறிது யோசிப்பது போல் பாவனைசெய்து “உன் அப்பா உங்க வீட்டை விலை பேச ப்ரோக்கரை இன்னைக்குக் காலைல பார்த்து பேசியிருக்கார்.” என்று கூறியவன்.

கவிழையாவின் அருகில் வந்து “நான் நினைத்தால் உன் வீட்டை விற்க முடியாமல் செய்ய முடியும்” என்று அவளுக்கு மட்டும் கேட்கும் படி கூறினான்.

அவளுக்கு அப்பா வீட்டை விலை பேசுகிறார் என்று அவன் கூறியது மிகவும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது. மேலும் அவள் அது பற்றிப் பேச நினைக்கையில் அவன் திரும்பவும் “‘ம்’ வா...” என்று கூறி அறையை நோக்கிச் சென்றான் .

கவிழையாவிற்கு ஏனோ அவள் அப்பாவையும் வீட்டையும் பற்றி அவன் பேசியதும் பயம் அடிவயிற்றில் இருந்து கிளம்பியது.. அவளுக்கு எந்தப் பாதிப்பு என்றாலும் எதிர்த்து நிற்கும் தைரியம் இருந்தது. ஆனால் அவள் குடும்பத்துக்கும், வசிக்கும் வீட்டிற்கும் ஏதாவது பாதிப்பு என்றால்! அதை அவளால் நினைத்துக் கூடப் பார்க்க முடியவில்லை .

எனவே அதிர்ச்சியைக் கண்களில் பிரதிபலித்தபடி அவன் பின்னால் சென்றாள். உள்ளே சென்றதும் கவிழையாவிடம் மஹிந்தன் கூறினான் “ஏற்கனவே நான் சொன்னதுபோல் என்னை எதிர்த்து நிற்பதும் பேசுவதும் உனக்கு நல்லதல்ல பேபி. உன் அப்பாவை எனக்குப் பணம் கொடுக்குற நினைப்பிலிருந்து மாறச் சொல் ழையா. நீ என்னைய விட்டு விலகிப்போக நான் விடுவதாய் இல்லை....” என்றான்.

அவன் கூறியதைகேட்ட கவிழையா, “நீங்க நினைக்கிறது நடக்காது சார்... அப்படி என்னைய நிர்பந்தத்தில் நிறுத்தினால், என் உயிரை விடுவேனே தவிர உன்னுடைய நினைப்புக்கு எப்போதும் பலிக்கவிடமாட்டேன்” என்றாள் .

அதற்கு மஹிந்தன் கண்களில் சீற்றத்துடன், சிட் என்று கூறி மேஜையில் தன் கைகளால் பலமாக ஒரு குத்துக்குத்தினான்.

பின் “நீ ஏன் என்னைய புரிஞ்சுக்க மாட்டேன்கிற ழையா...? நான் இதுவரை யாரிடமும் இது போல் பொறுமையாகப் பேசியது இல்ல....“ என்றவன்.

அவளுடைய கண்களைப் பார்த்தான் அதில் பயம், கோபம், இரண்டும் மாறிமாறி பிரதிபலிப்பதைப் பர்த்தவன் அக்கண்கள் தன்னைக் காதலுடனும் ஆசையுடனும் பார்க்கவேண்டும் என்ற ஏக்கம் கொண்டான். தன்னைச் சிறிது நிதானப்படுத்திக்கொண்டு “ஓ.கே.பேபி நீயா? நானா? பார்த்துடலாம்” என்றவன்

“லெட்ஸ் கோ டு டூ அவர் வொர்க்” என்றதும் அன்றைய வேலைபற்றிக் கேட்டு அறிந்துகொண்டான். மறுநாள் என்னென்ன வேலைகளை முடிக்க வேண்டும் என்று கூறி அவர்களின் வேலைபற்றிய விசயத்தில் இருவரும் கவனம் செலுத்தினர்.

இன்றும் அதே போல் கவிழையாவுடன் அவன் ரூமிற்குள் வந்தவன், “ழையா! ஒன் கப் காஃபி” என்று கூறியவன் அவள் காஃபி தயாரித்துக்கொண்டு இருக்கும்போது கபோர்டில் இருந்த கவரை எடுத்தான் அதில் புது உடுப்பு இருந்தது..

அவனிடம் காஃபியை கொடுக்க வந்தவளிடம் “நீ போய் அந்த ரெஸ்ட்ரூமில் இந்த டிரஸ்ஸை மாத்திட்டுவா..., நாம வெளியில் கிளம்பணும்...” என்று கூறினான்.

அவள் அசையாது நிற்பதை பொருட்படுத்தாமல் அவள் முன்னேயே அவன் உடுத்தியிருந்த பார்மல் உடையை அவிழ்த்துவிட்டு வேறு உடைக்கு மாறினான்.

அவனின் செயலில் “செய்” என்ற வார்த்தையை உதிர்த்து திரும்பி நின்றவளை கண்டு மஹிந்தன் சிரித்துக்கொண்டு “உன் டார்லிங்கின் சிக்ஸ்பேக் பாடியை பார்க்க வெட்கமா பேபி...!”. என் கனவுப் படி பார்த்தால் நமக்கு உன்னைப்போல் ஒரு பெண் குழந்தையே இருக்கு...” என்றான்.

அவன் கூறுவதைக் கேட்க பிடிக்காமல் தன் காதுகளை மூடினாள், உடனே மஹிந்தன் அவள் காதில் “உன் அப்பா நமக்காகக் காத்துக்கொண்டு இருக்கிறார் வேகமாகக் கிளம்பு...” என்றவன்.

அவள் நம்பாத பார்வையைப் பார்த்து தன் ஐ போனில் அவளின் தந்தைக்கு டையல் செய்து “மிஸ்டர் ஈஸ்வரன் உங்கள் டாட்டரை என்னுடன் கிளம்பி வரச் சொல்லுங்கள்” என்றான்.

அதனை வாங்கிச் செவி கொடுத்ததும் அதில் ஈஸ்வரனின் குரல் வந்தது “கவி நீ அவரோடு கிளம்பி வா...!” என்று கூறி தொடர்பை துண்டித்துவிட்டார் .

தன் அப்பா, வா! என்று கூப்பிட்டதும் என்ன ஏது என்று புரியாவிட்டாலும் தனது அப்பாவை எதிலோ ஒன்றில் மஹிந்தன் சிக்க வைத்திருகிறான் என்பதை மட்டும் புரிந்துக்கொண்டாள்

எனவே அவள் புரிந்த விசயத்தில் தந்தைக்கான பதட்டத்துடன் “பாஸ் வாங்கள் போலாம்...” என்று கவிழையா அவசரப்படுத்தினாள்.

அவள் கூப்பிட்டதும் மஹிந்தனுக்கு அன்று ழையா அவனுடைய ரெஸ்ட்ரூமை பயன்படுத்த மறுத்தது நினைவு வந்தது.

மனதிற்குள் சிரித்துக்கொண்டே அவன் இருக்கையில் சாய்ந்து உட்கார்ந்து ரிலாக்ஸ் ஆவதைபோல் பாவனைசெய்தான்.

கவிழையா பொறுமைகாக்க முடியாமல் “பாஸ் அப்பா காத்திருப்பார்” என்று மறுபடியும் அவனைப் பார்த்து கூறினாள்.

அவள் அவ்வாறு கூறவும் மஹிந்தன் “நான் உன்னைக் கூட்டிகிட்டுப் போறேன் ஆனால் நீ என் ரெஸ்ட் ரூமைப் பயன்படுத்தி இந்த டிரஸ்ஸை மாத்திக்கிட்டு வரணும்" என்று கூறினான்.

அவன் அவ்வாறு கூறவும் திரும்பவும் அவள் தயங்கிக் கொண்டு நிற்பதைப் பார்த்தவன் திரும்ப ஈஸ்வரனுக்க்கு போன் செய்தான்.

“மிஸ்டர் ஈஸ்வரன் உங்கமகள் என்கூட வர யோசிக்கிறாங்க. என்ன செய்ய...? நம் டீலிங்கை கேன்சல் பண்ணிடலாமா...?” என்று கேட்டான். பின்பு போனில் ஸ்பீக்கரை ஆன் செய்தான் .

ஈஸ்வரனோ “என் மகக்கிட்ட நான் சொல்கிறேன்...”, என்றவர் “கவி உடனே கிளம்பி வாம்மா இங்க நான் மிகவும் நெருக்கடியான நிலைமையில் இருக்கேன்...” என்று கூறினார் .

அவர் அவ்வாறு கூறவும் “அப்பா உங்களுக்கு எதுவும் பிரச்சனையா?” என்று கேட்டவளிடம் “நீ முதலில் கிளம்பிவா” என்றார்.

உடனே “சரிப்பா நான் இதோ கிளம்பி வருறேன்” என்று கூறி தொடர்பை துண்டித்தாள்.

மஹிந்தனைப் பார்த்தாள், அவன் கிளம்பும் எண்ணம் இல்லாமல் ரிலாக்சாக உட்கார்ந்துகொண்டு இருந்தான் .

வேறு வழியில்லாமல் கவிழையா அவன் எடுத்துவைத்திருந்த கவரை எடுத்துக்கொண்டு ரெஸ்ட்ரூம் சென்றாள்.

புடவையுடுத்தி வெளியில் வந்த கவிழையாவை இமைக்க மறந்து பார்த்தான் மஹிந்தன். அந்த மெரூன் கலர் டிசைனர் புடவையில் முகத்துக்குச் சற்றும் மேக்கப் இல்லாமல் இவ்வளவு அழகாக இருக்கமுடியுமா என்று அவன் மெய் மறந்து பார்த்தான் .

வெளியில் வந்த கவிழையா “போகலாமா பாஸ்” என்று அப்பாவை பார்க்கும் பரபரப்புடன் கேட்டாள்.

அவள் அருகில் சென்றவன் “போகலாம் பேபி,” அதற்கு முன் என்று அவள் கைப்பிடித்துக் கூட்டிவந்து ட்ரெஸ்ஸிங் டேபிளின் முன்னாள் இருந்த இருக்கையில் அவளை அமரவைத்தான் .

அவன் கைப்பற்றியதும் சட்டென உதறப்போனவளின் கையை இறுக்கிப்பிடித்த மஹிந்தன் “உன் அப்பாக்கிட்ட வேகமாகப் போகணும்னா நான் சொல்வதையும், செய்வதையும் அப்படியே ஏத்துக்கணும்”, என்று குழைந்த குரலில் கூறியபடி அவளை உட்காரவைத்தவன் அவள் கழுத்தில் அந்தப் புடவைக்குப் பொருத்தமான கழுத்தாரமும், ஓர் டாலருடன் கூடிய மெல்லிய சங்கிலியும், காதில் ஜிமிக்கியையும் அவனே போட்டுவிட்டான்.

அவனின் இச்செயலை தடுக்க முடியாமல் அவள் அப்பாவின் நிலையால் அவள் கண்களில் கோபத்தின் காரணமாகவும் இயலாமையின் காரணமாகவும் கண்ணீர் அருவி போல வழிந்தது .

அவள் கண்ணில் கண்ணீரை பார்த்ததும் மஹிந்தனுக்குக் கோபம் வந்தது உடனே தன் கையை அகற்றிவிட்டு அவளிடம் கண்ணீரை துடைக்கச்சொல்லி அவளுடன் அவ்வறையை விட்டு வெளியில் செல்ல முயன்றான்.

அதற்குக் கவிழையா “பாஸ் ஒரு நிமிடம்” என்றவளை நிமிர்ந்து பார்த்தவன், “என்ன?” என்று கேட்டான்.

கவிழையாவோ “இந்த ரூம்க்குப் பின் வாசல் இருகுதுல்ல அந்த வழியாக வெளியில போகலாமா....?” என்று தயக்கமுடன் கூறியனாள்.

அதற்கு “ஏன்...?” என்று கேட்டவனிடம்

“நாம ரெண்டுபேரும் இப்படிக் காஸ்டியூமில் வெளியில் போனால் எல்லோரும் என்னைய தப்பா நினைப்பாங்களே..” என்று கண்ணீருடன் கூறினாள்.

அவ்வாறு அவள் கூறியதும், “இந்த நிமிடம் முதல் உன்னைய தப்பான பார்வை பார்க்கக்கூட எவனுக்கும் தைரியம் வராது. இப்படி நாம் போவதால் நீ என்னுடையவள்னு உன்னைய மரியாதையாகத்தான் பார்ப்பாங்க....” என்று கூறி, அவள் கைப்பிடித்துத் தரதர வென்று இழுத்துக்கொண்டு அவ்வறையை விட்டு வெளியில் வந்தவன் அவள் கையை விடாமல் பிடித்தவண்ணம் தன் காருக்குள் போய் ஏறிக்கொண்டான்.

இருவரும் காரைவிட்டு இறங்கியதும் கவிழையா தன் அப்பாவை பார்த்து ஓடிச் சென்று கைகளைப் பிடித்தவள், “அப்பா என்னப்பா எதற்கு என்னைய வரச்சொன்னீங்க?” என்று கேட்டாள்.

அவ்விடத்தைப் பார்த்தவள் அது பத்திரம் பதியும் அலுவலகமாக இருந்தது., அங்கு அவள் அப்பா மற்றும் அவருடன் இன்னும் இரண்டு பேர் அமர்ந்திருந்தனர் .அவர் பக்கத்தில் இருந்த நபரிடம் “என் மகள் கவிழையா...“ என்று அறிமுகப்படுத்தினார்

அந்த நபரின் அருகில் இருந்தவன் கதிர் ஈஸ்வரனிடம் “சார் இவர் தான் உங்க வீட்டை வாங்கப்போகிறவர்...”. என்று மஹிந்தனை ஈஸ்வரனுக்கு அறிமுகப்படுத்தினான்.

ஈஸ்வரன் மஹிந்தனனை நேரில் பார்ப்பது அதுவே முதல் தடவை. மேலும் அவன் தன் மகளுடன் வந்து காரில் இறங்கிய விதமும் அவள் அருகில் நின்றிருந்த உடல் மொழியும் தன் மகள் கவிழையாவை அவனுடையவள் என்று பறை சாற்றும் விதமாக இருந்ததை அவர் சுத்தமாக விரும்பவில்லை.

எனவே, ‘’கவி இந்தப்பக்கம் வா” என்று கூறி அவளைத் தன் மறுபக்கம் நகர்த்தப் பார்த்தார். ஆனால் மஹிந்தனுக்கு அவரின் உரிமையான செயல் மிகவும் பொறாமை படுத்தியது. அப்பொழுது மனதுக்குள் அவள் அப்பா என்றாலும் நான் இருக்கும் போது ழையாவிடம் உரிமையாகப் பேசக்கூடாது என்ற கோபம் ஏற்பட்டது .

அதனால் “மிஸ்டர் ஈஸ்வரன், ழையா இப்ப என்கூட வந்திருக்காள். அதோட உங்க வீட்டை எங்கள் ரெண்டு பேரிலும் ஜாய்ன்டாக எழுதிகொடுக்கப் போறீங்க... அதற்குச் சைன்பண்ண என்னுடன் ழையா இருக்கணும்” என்று கூறி அவள் கைப்பிடித்து ரெஜிஸ்டாரிடம் கூட்டிச்சென்றான்.

அவன் கூறியதைக் கேட்ட கவிழையா, “அப்பா என்னப்பா நடக்குது இங்க?” என்று மஹிந்தனுடன் போய்க் கொண்டே கேட்டாள்.

ஈஸ்வரனுக்கு மகளிடம் அந்த இடத்தில் நடந்ததைப் பேசமுடியாது அமைதியாகிவிட்டார்.. தன் மகளைத் தானே அவனிடம் கொண்டுசெல்லும் நிலைமையில் விட்டுவிட்டோமே என்று நொந்து போய் அவர்களின் பின்னால் நடந்தார்.

கவிழையாவிற்குத் தன் அப்பா தன்னை இயலாமையுடன் பார்ப்பதைப் பார்த்தவள் அவரும் ஏதோ ஒரு வகையில் மஹிந்தனின் சூழ்ச்சியில் மாட்டியிருப்பதைப் புரிந்துகொண்டு மஹிந்தனுடன் நடந்தாள்.

ரெஜிஸ்டார் மஹிந்தனைப் பார்த்ததும் எழுந்து “வாங்க… வாங்க…” என்று கூறிப் பின்னால் இருந்த இரண்டு மாலையை எடுத்துக் கொடுக்கக் கைகளில் பெற்றுக்கொண்டவன் ழையாவிடம் “இதை வைத்திரு” என்று கூறினான்.

அவன் கொடுத்த மாலையைக் கையில் வாங்கும் போது கவிழையாவிற்குத் தன் மீது பிளாஸ் அடித்ததுபோல் தோன்றியது.

அதன் பின் மஹிந்தன், கவிழையா இருவரும் பத்திரத்திலும் அலுவலகக் கோப்புகளில் சில இடங்களிலும் கையெழுத்து போட்டனர் . கவிழையாவிற்கு அங்கு என்ன நடக்க்கிறது என்றே யோசிக்க மூளை வேலை செய்யமுடியாத அளவில் குழப்பமான மனநிலை இருந்தது.

கையெழுத்துப் போட்டபின் மஹிந்தன் மிகவும் சந்தோசமாக “ஐம்பது லட்சம் பணத்திற்கான காசோலையை ஈஸ்வரனிடம் கொடுத்தவன் சிரித்தபடியே

“அங்கிள், அந்தச் சுப்ரமணி வாங்கிய இரண்டுகோடி லோன் பணத்திற்கு நீங்கள் கவலைப்பட வேண்டாம்.... அவரின் மில்லை நான் வாங்கிகிட்டேன். அதனால பேங்க் லோனை முழுவதுமாகய் கட்டிவிட்டேன்... இனி உங்களுக்குப் பேங்கில் எந்தப் பிரச்சனைகளும் இருக்காது...” என்று கூறினான்.

அவருக்குத் தன் மகளை நிமிர்ந்து பார்க்க முடியாத வகையில் குற்ற உணர்வு தாக்கியது.

அப்பொழுது மஹிந்தனுடைய போன் மணி அழைத்தது. அதனை எடுத்து பார்த்தவன் “சொல் மதுரா” என்றான் மதுரா கூறியதை கேட்டவன்.

மதுராவிடம் “இப்பொழுதே வீட்டிற்கு வான்னு கூப்பிட்டால் எப்படி என்னால் வர முடியும்...? நான் என்ன வேலை வெட்டி இல்லாத ஆளா...?” என்று கோபமாகக் கூறினான்,

பின்பு “சரி நான் இன்னும் ஒரு மணி நேரத்தில் அங்க இருப்பேன்...” என்றவன் தொடர்பை துண்டித்தான்.

அவனுக்கு ழையாவை அப்பொழுது அவள் அப்பாவிடம் விட்டு போக மனம் இல்லை. எனவே ஈஸ்வரனிடம் “நான் ழையாவை கூப்பிட்டுட்டு ஆபிஸ் போறேன்... கொஞ்சம் வேலை இருக்குது” என்று கூட்டிக்கொண்டு சென்றான்.

ஈஸ்வரனுக்குத் தன் இயலாமையை நினைத்து தன் மேலேயே வெறுப்பு தோன்றியது. அவர் தளர்ந்த நடையுடன் தனது காரை எடுத்துக்கொண்டு வீட்டிற்கு வந்தார்.

மஹிந்தன், தன் காரின் டிரைவர் மூர்த்தியிடம் கார் கீயை வாங்கியவன் ஆபீசுக்குப் பஸ்ஸில் வந்து சேர் நான் முன்னால் போகிறேன் என்று கூறினான். பின்பு ழையாவுக்குக் காரின் முன்பக்க கதவை திறந்து “உட்கார்...” என்று கூறினான் .

கவிழையா தன் தந்தையின் சோர்ந்த நடையைப் பார்த்தவண்ணம் காரில் ஏறிக்கொண்டாள். அவள் மனதிற்குள் புயல் அடித்துக்கொண்டிருந்தது அவளுக்கு நடக்கும் எல்லாவற்றுக்குமான கேள்வி... ஏன்? எதற்கு? என்று காரணம் முழுமையாகத் தெரியாவிட்டாலும் தானும் தன் குடும்பமும் மஹிந்தனால் பெரிய சுழலில் சிக்கியதைப் போல் உணர்ந்தாள்.

அவளுக்கு எதிர்ப்பதமான மனநிலையில் இருந்தான் மஹிந்தன் அவன் வாய் தானாக
“புது மாப்பிளைக்கு ரப்பப்பரி நல்லயோகமாட ரப்பப்பரி
அந்த மணமகள் தான் வந்த நேரமடா..” ” “

என்று பாட்டைப் பாடியதும். எரிச்சலுடன் அவனை ஏறிட்ட கவிழையாவைப் பார்த்து “என்னம்மா பொண்டாட்டி புது மாப்பிள்ளையை ஆசையாகப் பார்க்காமல் இப்படி முறைத்து பார்த்தாள் என்ன அர்த்தம்?” என்றான்.

உடனே கவிழையா கூறினாள் “யாருக்கு யார் மாப்பிள்ளை?, நீங்கள் பணத்தில் பெரிய கொம்பனாக இருக்கலாம், ஆனால் நான் என்றுமே உங்களைப் போன்று அடுத்தவர்களைத் துன்புறுத்தி ரசிக்கும் ஒருவனுக்குப் பொண்டாட்டியாக மாட்டேன்” என்றாள்.

அவள் அவ்வாறு கூறவும் சத்தமாகச் சிரித்த மஹிந்தன் என்ன சொன்ன பொண்டாட்டியாக மாட்டேன்னா சொன்ன...? உனக்கு ஒரு விஷயம் தெரியுமா....?

நீ இப்போ சட்டப்படி என் மனைவி.... கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி நீ கையெழுத்து போட்டயே எதுக்குத் தெரியுமா...? நம் கல்யாணத்தைச் சட்டப்படி பதிவு செய்ததுக்காக! நம் கல்யாணத்திற்குச் சாட்சிக் கையெழுத்து போட்டது உன் அப்பா” என்றான்.

அவன் கூறியதைகேட்டு தன் கண்களில் கண்ணீர் வடிய “நீங்கள் சொல்றதை நான் நம்ப மாட்டேன்...” என்றாள். .

உடனே தன் போனில் கதிரை தொடர்புகொண்டு “கதிர் இப்பொழுது எடுத்த போட்டோ மற்றும் கல்யாணத்தை ரெஜிஸ்டர் பண்ணியதற்கான டாக்குமென்டின் போட்டோகாப்பி எல்லாம் என் போனிற்கு அனுப்பு” என்று கூறி வைத்தான்.

கார் நிற்பதைகூட உணராமல் அதிர்ச்சியில் இருந்தவளை,” ழையா” என்று கூறி தன் காரின் ட்டேஸ் போர்டில் இருந்த டிஸ்யு பேப்பரை எடுத்து அவளுடைய முகத்தில் ஏசி காரிலும் வேர்த்து இருந்ததை ஒத்தி எடுத்தான். அதில் தன்னிலை அடைந்தவள் அவனுடைய கையைத் தட்டி விட்டாள்

உடனே கோபத்துடன், “என்னடீ ரொம்பவும் துள்ளுற? உள்ள வா போட்டோ காட்டறேன். அப்போத்தான் நான் மட்டும் உன்னைய தொட முடியும்றதை புரிஞ்சுப்ப" என்றவன் காரில் இருந்து இறங்கி கோபத்துடன் உள்ளே சென்றான் .

கவிழையாவும் அவன் பின்னால் ஆபீஸில் நுழைந்தாள். தன்னுடைய மேஜையில் தன் ஹேண்ட்பேக்கை வைத்தவள், மனச்சோர்வின் காரணமாக ஓய்ந்த தோற்றத்துடன் அப்படியே உட்கார்ந்துவிட்டாள்.

உள்ளே வந்த மஹிந்தன் உமாவிடம் அன்றைய அலுவலகத்தின் பணிகளைக் கேட்டு அறிந்தவன் அடுத்துச் செய்ய வேண்டிய அலுவலகப் பணிகளை அவளிடம் கூறிவிட்டு திரும்பி கவிழையாவைப் பார்த்தான் .

அவளின் ஓய்ந்த தோற்றத்தைப் பார்த்தவன் “என்னைய புருசன்னு ஏத்துக்க அவ்வளவு கஷ்டமாகவா இருக்குது இவளுக்கு...?. என்கூட ஒரு நாள்பொழுதை செலவழிக்கப் போட்டிப்போட்டு எத்தனை பேர் காத்திருக்காங்க!. இவள் என்னடான்னா தெ கிரேட் பிஸ்னஸ் கிங் மஹிந்தனின் வொய்ப் ஆனதுக்கு இப்படி முகத்தைத் தூக்கிக்கிட்டு உட்கார்ந்திருக்கிறாள்...? இவளுக்கு என்னைப் பார்த்தாள் எப்படி இருக்கிறது?” என்று கோபமாக வந்தது.

ஆனால் தான் அவளைச் சந்தித்த விதமும், அவளை மிரட்டியதும் அவள் அனுமதில்லாமல் அவளை வலுக்கட்டாயமாக அவளுக்கே தெரியாமல் ரிஜிஸ்டர் மேரேஜ் செய்யத தனது செயல்களால் அவளின் மனம் புண்பட்டு இருப்பதையும் மஹிந்தன் உணராமல் போனான்.

மஹிந்தன் அவள் மேஜைக்கு அருகில் வருவதைப்பார்த்த கவிழையா கலவரம் ஆனாள்.

ஏனெனில் மஹிந்தன் அவளைக் கோபமாக “என்ன இங்கேயே உட்கார்ந்திட்ட, வா ரூமுக்குப் போகலாம்” என்று கூறி அவளின் கையைப் பிடித்துக் கூட்டிச்செல்லும் நோக்குடன் ஒரு கையை நீட்டிக்கொண்டு வருவதைப்பார்த்து கவிழையா வேகமாக எழுந்து தள்ளி நின்றாள்.

அவளின் விலகல் மஹிந்தனை அவமானப்படுத்துவதாக நினைத்து அவனின் கோபத்தை மேலும் அதிகரித்தது. எனவே அவன் அவளைக் கோபமாக முறைத்துக்கொண்டே கதவைத்திறந்தான்.

அப்பொழுது அவன் தொலைபேசி சத்தம் கொடுத்ததால் எடுத்து காதிற்குக் கொடுத்தவன் தன் தங்கை பேசவதை கேட்டு “ஆமாம் ஒரு மணி நேரத்தில் வருவதாய்ச் சொன்னேன் இப்பொழுது லேட் ஆகிடுச்சு அதற்கென்ன?” என்று கோபமாகப் பேசியவன் தன் தங்கையிடம் “யாராக இருந்தாலும் நான் வரும் வரை காத்திருக்கட்டும்” என்றவன் தொடர்பைத் துண்டித்தான்

பின் ழையாவின் கைப்பிடித்து உள் இழுத்து சென்று, ஒருகையால் அவளைச் சுற்றிப்பிடித்துச் சேரில் அவளைத் தன் மடியில் அவள் திமிர... திமிர... ஒற்றைக் கையாலேயே அழுத்தி உட்காரவைத்துக் கொண்டவன் தன் போனில் கதிர் அனுப்பிய போட்டோவையும் ஆவணங்களையும் அவளிடம் காண்பித்து “இப்போ நீ என் பொண்டாட்டி டீ” என்றான்.

கவிழையா அவனிடன் இருந்து தன்னை விடுவித்துக்கொள்ளப் போராடிப் பார்த்தாள் ஆனால் அவனின் பிடி இரும்பாக இருந்ததால் அவளால் முயற்சி செய்ய மட்டும் தான் முடிந்தது.

மேலும் அவன் கூறிய கல்யாணம் முடிந்துவிட்டது. அதுவும் உன் அப்பா சாட்சி கையெழுத்துடன் அவனின் மனைவியாகத் தான் ஆகியதை கூறிய விதம் அவளைப் பலவீனமாக்கியிருந்தது

எனவே அவளால் தன் பற்களையும் நகங்களையும் ஆயுதமாக்கி அவனைத் தாக்கத் தயக்கம் ஏற்பட்டிருந்தது.

மஹிந்தன் தன் மடியில் அமர்த்திய ழையாவிடம் தன் போனில் இருந்த கல்யாணத்திற்கான ஆதாரத்தைக் காண்பித்தான்.

அவற்றைப்பார்த்த